ملکوت . پژوهش و نقد مسیحیت

مسیحیت پژوهی

۳ مطلب در بهمن ۱۳۹۳ ثبت شده است


تناقضات کتاب مقدس 



1. مسیح چند روز در قبر بود ؟

عیسی مسیح پیش گویی میکند 

((همانطور که یونس سه روز و سه شب در شکم ماهی بود پسر انسان (خود عیسی مسیح) هم سه شبانه روز در زمین خواهد بود)) 

 (انجیل متی 40) 

ولی وقتی اناجیل داستان به صلیب کشیده شدن مسیح را نقل میکنند چنین گزارش میدهند که مسیح جمعه به صلیب کشیده شد (متی 25 :27-46) و در غروب آن روز وی را دفن کردند و صبح زود یکشنبه وقتی بر سر قبر وی آمدند قبر را خالی یافتند (متی 6 :  28)  


2. یهو شافاط بتکده های روی تپه را خراب کرد یا خیر

یهو شافاط یکی از پادشاهان بنی اسرائیل بود وی در دوران سلطنت خود کارهای بیشماری انجام داد و خداوند را با جان و دل خدمت کرد در زمان حکومت وی روی تپه مجاور اورشلیم بت خانه هایی وجود داشت در کتاب دوم تواریخ مینویسد که یهو شافاط کارهای بسیاری انجام داد از جمله بت های روی تپه را خراب کرد ولی در کتاب اول پادشاهان مینویسد که او خدمات بسیاری انجام داد ولی فقط بت های روی تپه را خراب نکرد آیا این تناقض نیست ؟


1ـ پس خداوند موقعیت سلطنت یهوشافاط را تحکیم نمود... یهوشافاط با دل و جان، خداوند را خدمت می کرد. او بتکده های روی تپه ها را خراب کرد و بت های شرم آور اشیره را درهم شکست.                                                                              (دوم تواریخ 17 / 5 .)

ولی در جای دیگر میگوید 

2ـ یهوشافاط در سن سی و پنج سالگی بر تخت نشست و بیست و پنج سال در اورشلیم سلطنت کرد... او هم مثل پدر خود آسا مطابق میل خداوند عمل می کرد به جز در یک مورد و آن اینکه بتخانه های روی تپه ها را از بین نبرد.               (اول پادشاهان 22 / 42 .) 


3. مرگ هارون

در تورات داستان مرگ هارون با جزئیات ذکر شده است ولی  در محل وفات وی اختلاف وجود دارد در کتاب اعداد محل وفات وی  روی کوه هورا ذکر میکند واما کتاب تثنیه موسیره را محل در گذشت هارون عنوان میکند و در نقشه های باستانی بین هورا و مسیره فاصله زیادی است 

1ـ وقتی که به بالای کوه رسیدند، موسی لباس کاهنی را از تن هارون درآورد و به پسرش العازار پوشانید. هارون در آنجا روی کوه (هور1) درگذشت. (اعداد 20 : 28)

2ـ سپس قوم اسرائیل از ئبیروت بنی یعقان به موسیره کوچ کردند. در آنجا هارون درگذشت و مدفون گردید و پسرش العازار به جای او به خدمت کاهنی پرداخت. (تثنیه 10 : 6) 



4. گنجایش حوض خانه¬ی خداچه قدر بود:(4000لیتر یا 6000 لیتر)

وقتی سلیمان هیکل و معبد مخصوصش را ساخت طبق دستور خداوند حوضی در وسط آن گماشت که در مقدار گنجایش آن حوض اختلاف است :

1ـ ضخامت دیواره¬ی حوض به پهنای کف دست بود. لبه¬ی آن به شکل جام بود و مانند گلبرگ سوسن به طرف بیرون باز می شد. گنجایش آن بیش از چهل هزار لیتر بود. (اول پادشاهان 7 / 26)

2ـ ضخامت دیواره¬ی حوض به پهنای کف دست بود. لبه¬ی آن به شکل جام بود و مانند گلبرگ سوسن به طرف بیرون باز می شد. گنجایش آن بیش از شصت هزار لیتر بود. (دوم تواریخ 4 / 5) 



5. یهویاکین، چند ساله بود که به پادشاهی رسید:(18 ساله یا 8 ساله)

یکی دیگر از موارد تناقض در کتاب مقدس سن یهوه یاکین در موقع رسیدن به پادشاهی است در یک  کتاب میفرماید یهوه یاکین 8 ساله بود و در جای دیگر میفرماید یهوه یاکین 18 ساله بود گر چه سن او اهمیت ندارد ولی این نکته را به ما میرساند که نسخه نویس کتاب مقدس از خود رد پاهایی به جا گذاشته و در مواردی دست برده است 

1ـ یهویاکین هیجده ساله بود که پادشاه یهودا شد و سه ماه در اورشلیم سلطنت کرد. (دوم پادشاهان 24 / 8)

2ـ یهویاکین هشت ساله بود که پادشاه شد و سه ماه و ده روز در اورشلیم سلطنت کرد. (دوم تواریخ 36 / 9) 

(توجه: در ترجمه تفسیری هر دو را 18 نوشته تا تناقض موجود برطرف شود) 



6. چند سال قحطی (سه سال یا هفت سال)

داود لشگریانش را سرشماری کرد و این سرشماری نوعی بی اعتمادی به خدا محسوب شد خداوند تصمیم به مجازات داود گرفت و از او خواست بین سه عذاب زیر یکی را انتخاب کند 

1 ـ پس جاد نزد داود آمده، پیغام خداوند را به او رساند و گفت: «بین این سه، یکی را انتخاب کن، هفت سال قحطی در کشور، سه ماه فرار از دست دشمنانت یا سه روز مرض مهلک در سرزمینت 

(دوم سموئیل 24 / 13) .

2ـ جاد پیش داود آمد و پیغام خداوند را به او رسانده، گفت: «بین این سه، یکی را انتخاب کن: سه سال قحطی، یا سه ماه فرار از دست دشمنت یا سه روز مرض مهلک و کشتار به وسیله فرشته خداوند 

)اول تواریخ 21 / 11( 



7 . چگونگی مرگ اخزیا

اخزیا یکی از پادشاهان سبط یهودا است و با بیهوو جنگید و شکست خورد و در جریان این جنگ نیز کشته شد ولی در کتاب مقدس دو نقل متفاوت برای چگونگی مرگ اخزیا ذکر شده در یک جا میفرماید او در حین فرار از شدت جراحات مرد و در جای دیگر میفرماید خیر اخزیا دستگیر شد واو را  نزد بیهوو آوردند و بیهوو او را کشت و یک نفر چگونه میتواند دو بار کشته بشود هم در حین فرار هم در اسارت ؟


1ـ هنگامی که اخزیا، پادشاه یهودیا، این وضع را دید، به سوی شهر بیت هگان فرار کرد. بیهو به تعقیب وی پرداخت و فریاد زد: «او را هم بزنید.» پس افراد بیهو او را در سر بالایی راهی که به شر جور می رود و نزدیک یبلعام است، در عرابه اش مجروح کردند، او توانست تا مجدد فرار کند؛ ولی در آنجا مرد. (دوم پادشاهان 9 : 27)

2ـ زمانی که بیهو در پی کشتار اعضای خانواده¬ی احزاب بود، با عده ای از سران یهودا و برادرزاده های اخزیا رو به رو شد و ایشان را کشت؟ بیهو در جستجوی اخزیا بود؛ سرانجام او را که در سامره پنهان شده بود، دستگیر نموده، نزد بیهو آوردند و بیهو او را نیز کشت. (دوم تواریخ 22 : 8) 



8 . چند روز بعد عیسی (ع) بر کوه آمد  

یکی از معجزاتی که توسط حضرت عیسی رخ داد ملاقات وی با حضرت موسی و الیاس بر فراز کوه بود در زمان این معجزه اناجیل اختلاف نظر دارند

1ـ شش روز بعد، عیسی با پطرس، یعقوب و یوحنا به بالای تپه ای رفت. کس دیگری در آنجا نبود. ناگاه صورت عیسی به طرز پرشکوهی شروع به درخشیدن کرد، و لباسش درخشان و مثل برف سفید شد.                            (مرقس 9 / 2.)

2ـ  هشت روز پس از این سخنان، عیسی به همراه پطرس، یعقوب و یوحنا، بر فراز تپه ای برآمد تا دعا کند. 29 به هنگام دعا، ناگهان چهره¬ی عیسی نورانی شد و لباس و از سفیدی، چشم را خیره می کرد            (لوقا  9 :28.) 







۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ بهمن ۹۳ ، ۱۳:۳۰
محمد ع.م

 

یکی از مسائلی که مورد تأکید مسیحیت است گناه همه بشر، مخصوصاً انبیاء است که البته دارای تبعات منفی زیادی می­باشد که در این مجمل نمی­گنجد. به عنوان نمونه پیامبران نعوذ بالله - زانی، حقّه باز، چشم چران، زانی با دختران خود، شرابخوار، درغگو و ... معرفی می­شوند که در کتاب مقدس مسیحیان نمونه­های زیادی آورده شده است:

1. سِفْر پیدایش فصل 19، آیه 30 به بعد؛ جریان زنای لوط پیامبر(ع) با دخترانش

2. سفر تکوین، فصل 9، آیه 20 تا 25؛ جریان مستی نوح(ع)

3. سموئیل 2، فصل 11، آیه 2 تا 27؛ داود (ع) را عاشق زن مردم و زانی و حقّه باز معرفی می کند

و ...

اما این اعتقاد با مبنای اسلام مخصوصاً شیعه مناسبت ندارد و لذا ما معتقد به عصمت انبیاء چه قبل از بعثت و چه بعد از بعثت مخصوصاً بعد از بعثت در ابعاد ذیل هستیم:

1. عصمت از شرک و کفر

2. عصمت در دریافت، حفظ و ابلاغ وحی

3. عصمت از گناه

4. عصمت در تشخیص موضوعات احکام شرعی

5. عصمت در تشخیص مصالح و مفاسد امور مربوط به زندگی اجتماعی

6. عصمت در مسائل مربوط به زندگی شخصی و عادی

 

 

دلایل عقلی عصمت

1.      لزوم بعثت در نبوت

غرض اصلی از بعثت پیامبران الهی، این بوده است که معارف و احکام الهی را در دسترس بشر قرار دهند، تا حجت الهی بر آنان تمام شود (سوره نساء، 165)

بدیهی است این غرض، در گرو آن است که پیامبران در دریافت، حفظ و ابلاغ معارف و احکام الهی از هرگونه خطای عمدی و سهوی مصون باشند و از طرفی، چون ابلاغ و تبیین احکام الهی، گاهی از طریق فعل پیامبر انجام می­گیرد، عصمت از خطا در افعالی که مربوط به تبیین شریعت است نیز، لازم است. (قواعد المرام، ص125 و 126؛ اللوامع الالهیه، ص 245 - 266).

2.      عصمت و وثوق مطلق

استوارترین و شامل ترین دلیل عقلی بر لزوم عصمت پیامبران، همان است که «خواجه نصیر الدین طوسی» بیان فرموده است: پیامبر(ص) باید معصوم باشد؛ تا مورد وثوق و اعتماد باشد و در نتیجه غرض نبوت حاصل شود (کشف المراد، قسمت عصمت نبوت).

و مواردی دیگر که برای رعایت اختصار بیان نمی­کنیم.

 

دلایل عقلی عصمت امام

1.      حفظ دین در گرو عصمت امام است

مسئولیت حفظ دین از خطر تحریف و تغییر، برعهده  امام است، چنانکه او عهده دار هدایت دینی افراد نیز می باشد. بدیهی است انجام این دو مسئولیت و تحقق بخشیدن به این دو آرمان دینی، در گرو مصونیت امام از خطا و انحراف است، به خصوص اینکه هدایتگری در سخن و گفتار خلاصه نمی­شود بلکه تأثیر عمل امام در جهت دادن به رفتار جامعه، به مراتب بیشتر از گفتار اوست. به همین دلیل، باید امام در فهم و بیان احکام دینی و نیز در عمل به آنها، مصون از خطا و لغزش باشد تا پیروان خود را به طور صحیح هدایت کند.

2.      استحاله تسلسل

یکی از جهات نیازمندی جامعه دینی به امام این است که مردم در شناخت دین و اجرای آن مصون از خطا نیستند. بنابراین، اگر امام نیز مصون از خطا و لغزش نباشد، به امام دیگری نیاز است. نقل کلام به امام دوم می­کنیم، اگر او نیز معصوم نباشد، امام دیگری لازم است. اگر رشته را ادامه دهیم در جایی پایان نمی­پذیرد و به تسلسل می­انجامد، و روشن است که تسلسل باطل است. بنابراین، باید در یک زمان، بی نهایت امام وجود داشته باشد که امتناع آن امری است بدیهی، پس نتیجه می­گیریم که باید امام مصون از خطا و لغزش باشد.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۲ بهمن ۹۳ ، ۱۲:۴۷
محمد ع.م

شراب در کتاب مقدس

 

مسلمانان خوردن شراب را حرام میدانند وبنا به آنچه که در متون دینیشان آمده معتقدند کسیکه شراب بخورد عبادتش تا چهل روز مورد قبول قرار نمی گیرد (1)

در مسیحیت هم بنا به آیاتی از کتاب مقدسشان خوردن شراب ممنوع شده و مورد مذمت قرار گرفته اما در عمل مسیحیان کار دیگر میکنند در این مقاله به بررسی بیشتر و دقیقتر مسئله حرمت شراب در کتاب مقدس خواهیم پرداخت در ابتدا به سراغ آیاتی میرویم که درباره یحیی و ماجرای تولد او سخن میگوید: اما فرشته به او گفت: ای زکریا، مترس! دعای تو مستجاب شده است. همسرت الیزابت برای تو پسری خواهد زاد که باید نامش را یحیی بگذاری. تو سرشار از شادی و خوشی خواهی شد، و بسیاری نیز از میلاد او شادمان خواهند گردید، زیرا در نظر خداوند بزرگ خواهد بود. یحیی نباید هرگز به شراب یا دیگر مُسکِرات لب زند. حتی از شکم مادر، پر از روح‌القدس خواهد بود، و بسیاری از قوم اسرائیل را به‌سوی خداوند، خدای ایشان باز خواهد گردانید (2(

 

و متی باب 11آیات 10-11 در باره مقام یحیی میگوید:

زیرا او (یحیی)همان است که درباره‌اش نوشته شده اینک رسول خود را پیشاپیش تو می‌فرستم، که راهت را پیش پایت هموار خواهد کرد . آمین، به شما می‌گویم که بزرگتر از یحیای تعمیددهنده از مادر زاده نشده است، امّا کوچکترین در پادشاهی آسمان از او بزرگتر است.

 

همانطور که خوانندگان عزیز ملاحظه می کنند - بنا به آنچه در کتاب مقدس آمده - در میان مردم بزرگتر از یحیی تعمید دهنده متولد نشده از این جهت خداوند او را هموارکننده را ه عیسی مسیح قرار داده و او کسی خواهد بود که مردم را به سوی خدا فراخوانده و آنها را به اطاعت از دستوراتش دعوت خواهد کرد طبق این آیات یحیی از پیامبران الهی بوده و مانند آنچه دیگر پیامبران دریافت می کنند، دستوراتی را برای عمل کردن و نیزابلاغ به مردم از جانب خدا دریافت کرده است ؛ یکی از آن دستورات این است که : (یحیی) نباید هرگز به شراب یا دیگر مُسکِرات لب زند حال با توجه به این آیات این احتمال قوی به نظر می رسد که آنکس که نباید به شراب لب بزند وظیفه دارد دیگران را نیزاز خوردن آن منع کند (3)

 

در کتاب داوران باب 13 آیات 1تا 5 در باب ماجرای تولد یکی دیگر از فرستادگان خدا ( ناجی بنی اسرائیل ) اینطورمی خوانیم:

 

و بنی اسرائیل بار دیگر در نظر خداوند شرارت ورزیدند، و خداوند ایشان را به دست فلسطینیان چهل سال تسلیم کرد. و شخصی از صُرعَه از قبیله دان، مانوح نام بود، و زنش نازاد بوده، نمی زایید. و فرشته خداوند به آن زن ظاهر شده، او را گفت:

 

«اینک تو حال نازاد هستی و نزاییده ای. لیکن حامله شده، پسری خواهی زایید. و الآن باحذر باش و هیچ شراب و مسکری منوش و هیچ چیز نجس مخور. زیرا یقیناً حامله شده، پسری خواهی زایید، و استره بر سرش نخواهد آمد(4) ، زیرا آن ولد از رحم مادر خود برای خدا نذیره(5) خواهد بود؛ و او به رهانیدن اسرائیل از دست فلسطینیان شروع خواهد کرد.»

 

همانطور که در این آیات ملاحظه می کنید مادرِ کسی که قرار است بعدها فرزندی به دنیا بیاورد و بنی اسرائیل را از دست فلسطینیا ن برهاند باید یک سری دستورات ؛ ازجمله نخوردن شراب را رعایت نماید زیرا در خوردن شراب پلیدی است که خداوند دوست ندارد مادران برگزیدگان او آلوده به آن شوند و پر واضح است که اگر خداوند چنین عملی را برای مادرانِ آنها ناپسند بداند برای خود برگزیدگانش چه حکمی خواهد داشت اما اگر ما خوردن شراب را هم بلا اشکال بدانیم ( که نمی دانیم ) لااقل میخوارگی و بنده شراب بودن را –بهخاطرآیاتیازهمینکتابمقدس - جایزنخواهیمدانستدرتیطسباب 1آیه 7 درمذمتمیگساریمیخوانیم:

 

ناظر کلیسا کارگزار خداست و از همین‌‌رو باید بَری از ملامت باشد، نه خودرأی یا تندخو یا میگسار یا خشن یا در پی منافع نامشروع،

 

و در تیطس باب 2 آیات 2و3 خطاب به معلمین می گوید:

 

مردان سالخورده را بگو که معتدل و باوقار و خویشتندار باشند و در ایمان و محبت و استقامت، بشایستگی رفتار کنند. به همین‌‌سان، زنان سالخورده باید شیوه زندگی محترمانه‌ای داشته باشند. نباید غیبت‌گو یا بنده شراب باشند، بلکه باید آنچه را که نیکوست، تعلیم دهند

 

و در اول تیموتائوس باب 3 آیات 1 تا 3 در سفارش به دست اندر کاران کلیسا چنین سفارش می کند:

 

این سخنی است درخور اعتماد که اگر کسی در آرزوی کار نظارت بر کلیسا باشد، در پی شغلی والاست. از این‌‌رو ، ناظر کلیسا باید به‌‌دور از ملامت ، شوهر وفادارِ تنها یک زن ، معتدل ، خویشتندار ، آبرومند، میهمان‌نواز و قادر به تعلیم باشد؛ نه میخواره، یا خشن، بلکه ملایم؛ و نه ستیزه‌جو، یا پولدوست.

 

کتاب مقدس حتی به دستیاران کشیش و خادمین کلیسا هم توصیه اکید می کند که از میخوارگی پرهیز نمایند :

 

همچنین خادمان کلیسا باید باوقار باشند؛ نه دو‌‌رو، یا میخواره و یا در پی منافع نامشروع. (6) و این دستورات از آن جهت است که کتاب مقدس مستی را گناه میداند (7) و معتقد است که میگساران هیچ گاه در جماعت خدا داخل نمی شوند (8) ؛ از این رو مسیحیان را از میخوارگی و زیاده روی درخوردن شراب منع میکند چرا که علاوه بر حرمت آن ؛ شخصی که مست میشود در حالت مستی دست به کارهایی میزند که از یک انسان عاقل و کامل به دور است کتاب مقدس حتی از مجالسی که در آن از آلات موسیقی و شراب استفاده میشود نیزبا لحنی تند و سرزنش آمیز یاد کرده و اهل آن مجلس را اهل شقاوت و بدبختی میداند:

 

وای بر آنانی که صبح زود برمی خیزند تا در پی مسکرات بروند، و شب دیر می نشینند تا شراب ایشان را گرم نماید و در بزمهای ایشان عود و بربط و دفّ و نای و شراب می باشد (9) .......

 

اما این یک روی سکه است ولی در انجیل یوحنا ؛ آنجایی که نویسنده کتاب درصدد اثبات الوهیت مسیح !! برمی اید ورق کاملا برمیگردد و تمامی آنچه که در مذمت شراب وارد شده تبدیل به محاسن شراب شده و عیسایی که بعد از هموار کننده راه خود وبعد از آن کسی که باید مردم را به سوی خدا فرا بخواند و بعد از آن کسیکه نباید حتی به شراب لب بزند می آید ، با مادر و شاگردانش در مجلسی حاضر میشوند که نه تنها در آن مجلس شراب است که حاضرین در آن مجلس به اندازه ای شراب میخورند که مست میشوند تا جائیکه تشخیص میان شراب نو و کهنه را نمی دهند و عیسی در آن مجلس به عنوان اثبات الوهیت خود !!!!‌‌ شرابی می سازد که همگان را به تعجب و تحسین واداشته و به این ترتیب هر آنچه را که یحیای تعمید دهنده تا آن زمان رشته بود پنبه میکند (10)

 

شگفتا !!! آیا این کتاب مقدس نیست که میگوید: " وای بر آنانی که در بزمهای ایشان عود و بربط و دفّ و نای و شراب می باشد " (11)

 

آیا این کتاب مقدس نیست که به یحیی میگوید نباید حتی به شراب لب بزند ؟ آیا اینگونه نیست که دستورات فرستادگان خدا باید تکمیل کننده و تایید کننده یکدیگر باشد در این داستان (؟)حتی اگر خوردن شراب راهم بلا اشکال بدانیم اما ساختن شراب برای جماعتی که در خوردن آن زیاره روی کرده و بدمستی میکنند چه توجیهی می تواند داشته باشد ؟ مگر همین عیسی نبود که میگفت : گمان مبرید که آمده‌ام تا تورات و نوشته‌های پیامبران را نسخ کنم؛ نیامده‌ام تا آنها را نسخ کنم، بلکه آمده‌ام تا تحققشان بخشم. (12)

 

آیا عیسی مسیح با ساختن شرابی که تورات بر حرمتش تصریح دارد احکامش را تحقق می بخشد ؟ با این تناقض چه باید کرد ؟ مگر تورات کلام خدا نیست ؟ مگر خدایی که در تورات شراب را حرام کرده با خدایی (؟) که (13) در انجیل آنرا حلال میکند فرق دارد نمیدانم تورات درباره حرمت شراب اغراق کرده ؛ یا مسیحیان درباره مجاز بودن شرب آن دروغ میگویند؟ !!! مگر این خدا نیست که در کتاب مقدس به هارون و نسلهای بعد از او تاکید می کند که :

 

« ‌تو و پسرانت با تو چون به خیمه اجتماع (14) داخل شوید، شراب و مُسْکِری منوشید مبادا بمیرید. این است فریضه ابدی در نسلهای شما. ( 15) (16)

 

پس چگونه است که هارون –کهازپیامبرانالهیاست - درزمانومکانعبادتنبایدشراببخوردوگرنهازخدادورمیشود (17) ولیمسیحیاناگردرحال عبادت شراب بخورند به خدا نزدیک میشوند ؟!! چه فرقیست میان هارون پیامبر و مسیحیان ؟ یکی از افتخارات هر مسیحی این است که به مقام خادمیت خدا برسد حال سوال اینجاست در حالی که کتاب مقدس یکی از خصوصیات بارز خادمان کلیسا را شرابخوار نبودن می داند ؛ چگونه خود مسیح برای شرابخواران شراب میسازد ؟ و چگونه ؛ عیسایی که برای نجات فاجران و گنه کاران آمده ؛ خود برای عاصیان و گنه کاران اسباب میگساری فراهم میکند !! مگر این عیسی نبود که می گفت :

 

" من نیامده ام تا عادلان بلکه تا عاصیان را به توبه بخوانم"(18)

 

آیا عیسی با ساختن شراب ، عاصیان و گنه کاران را به توبه فرا میخواند؟ مگر همین یحیی نبود که بشارت به آمدن مردی (عیسی) میداد که می آید و مردم را به روح تعمید می دهد ؟(19)

 

آیا مسیح با ساختن شراب مردم را به روح تعمید میدهد؟ این تعمید به روح است یا تعمید به گناه ؟!!! مگر کتاب مقدس نمی گوید:

 

" مست شراب مشوید که در آن فجور(گناهان) است، بلکه از روح پر شوید." (20) و آیا مردم با خوردن شراب از روح پر می شوند؟

 

اگر یک مسیحی بخواهد به دستورات کتاب مقدس عمل کند باید کدام دسته از این آیات را کلام خدا بداند و به آن عمل کند ؟ آیاتی که خوردن شراب را حرام میداند یا آیاتی که ساختن شراب را معجزه خدا(؟) میداند ؟ چقدر فاصله است میان این دو دسته از آیات کتاب مقدس ! براستی کدامیک از این آیات کلام خدا هستند ؟ دسته اول ؟ دسته دوم ؟ یا هر دو ؟ و یا هیچ کدام ؟ ! هر چند فرقی نمی کند چرا که به هر صورت اعتبار کتاب مقدس به عنوان کلام خدا زیر سوال خواهد رفت زیرا در هرحال یا قسمتی از آیات کتاب مقدس حذف خواهد شد و یا این سوال پیش خواهد آمد که اگر هر کدام از این آیات کلام خدا نیستند چگونه به کتاب مقدس راه یافته اند ؟ و اگر همه را کلام خدا بدانیم بازاین سوال مطرح میشود که چگونه در کلام خدا(؟) چنین تناقض آشکاری وجود دارد ؟ آیا وجود چنین آیات متناقضی در کلام خدا قابل توجیه و یا چشم پوشی است ؟

بر ما و بر تمامی اهل تحقیق پوشیده نیست که بحث تحریف در کتاب مقدس - قطعی است و این قضیه با استناد به آیات فراوانی از همین به اصطلاح کتاب مقدس - که ما بالاخره نفهمیدیم تقدسش را از کجا آورده - قابل اثبات است که ما در این مقاله به آن نخواهیم پرداخت چون همین مقدار برای آنانکه طالب حقیقتند کافی است و کمی تفکر در همین آیات آنها را در یافتن حقیقت کمک خواهد کرد چرا که یک اصل وجود دارد و آن اینکه : ..... آن کس که به دنبال حقیقت است ؛ آن را خواهد یافت و حقیقت او را آزاد خواهد کرد ولی کسی که تنها خود را حق میداند هیچ حقیقتی را درک نخواهد کرد.

 

 

پاورقی:

 

(1) قبول نشدن با باطل بودن فرق دارد . باطل بودن مانند این است که اصلا نماز نخوانده اما قبول نبودن یعنی فایده نداشتن و بی ثمر بودن نماز.

 

(2) لوقا باب 1 آیات 13-15

 

(3) زیرا یا خوردن شراب خوب است یا بد اگر خوب است چرا یحیی نباید حتی به آن لب بزند و اگر بد است او وظیفه دارد به عنوان پیامبر الهی دیگران را از خوردن آن منع کند

 

(4) ( موی سر او تراشیده نخواهد شد)

 

(5) وقف

 

(6) اول تیموتائوس باب 3

 

(7) افسسیان باب 5 آیه 18

 

(8) اول قرنتیان باب 6 آیات 9 و 10

 

(9) اشعیا باب 5 آیات 11-12

 

(10) این ماجرا در انجیل یوحنا باب 2 آیات 1تا 10 اینگونه آمده 1 و در روز سوم، در قانای جلیل عروسی بود و مادر عیسی در آنجا بود. 2 و عیسی و شاگردانش را نیز به عروسی دعوت کردند. 3 و چون شراب تمام شد، مادر عیسی بدو گفت: «شراب ندارند.» 4 عیسی به وی گفت: «ای زن مرا با تو چه کار است؟ ساعت من هنوز نرسیده است.» 5 مادرش به نوکران گفت: «هرچه به شما گوید بکنید.» 6 و در آنجا شش قدح سنگی بر حسب تطهیر یهود نهاده بودند که هر یک گنجایش دو یا سه کیل داشت. 7 عیسی بدیشان گفت: «قدحها را از آب پر کنید.» و آنها را لبریز کردند. 8 پس بدیشان گفت: «الان بردارید و به نزد رئیس مجلس ببرید.» پس بردند؛ 9 و چون رئیس مجلس آن آب را که شراب گردیده بود، بچشید و ندانست که از کجا است، لیکن نوکرانی که آب را کشیده بودند، می‌دانستند، رئیس مجلس داماد را مخاطب ساخته، بدو گفت: 10 «هر کسی شراب خوب را اوّل می‌آورد و چون مست شدند، بدتر از آن. لیکن تو شراب خوب را تا حال نگاه داشتی؟»

 

(11) اشعیا باب 5آیات 11-12

 

(12) متی باب 5 آیه 17

 

(13) البته اگر انجیل را کلام خدا بدانیم ؛ که بنا به محکمترین استدلالات موجود - که در این مقاله فرصت بررسی آن نیست - نمیدانیم

 

(14) خیمه عبادت

 

(15) لاویان باب 10 آیه 9

 

(16) و نظیر چنین سفارشی را به آدم کرد که از آن درخت نخورید و گرنه میمیرید ولی آنها خوردند و از باغ عدن بیرون رفتند

 

(17) ( مسیحیان مردن ( مبادا بمیرید ) را در این آیه و امثال آن به دوری از خدا تعبیر میکنند )

 

(18) ( لوقا باب 5 آیه 32)

 

(19) من شما را به آب تعمید دادم. لیکن او(عیسی) شما را به روح القدس تعمید خواهد داد. ( مرقس باب 1آیه 8 )

 

(20) افسسیان باب 5 آیه 18/ا

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ بهمن ۹۳ ، ۱۲:۳۸
محمد ع.م